A Mekong giant catfish on the Tonlé Sap River, Cambodia.
ABOUT LESSONS FROM THE FIELD: National Geographic is inviting scientists, community leaders, water managers, conservationists, and activists to share the lessons they’ve earned from the field—and the innovative solutions they’ve found. We hope their stories will build a shared sense of community and motivate the public across the world to conserve freshwater and the diversity of life it sustains. Read all of their stories.
Photograph by Zeb Hogan, National Geographic grantee
Read more: http://dtphorum.com/pr4/showthread.php?3789-T%E1%BB%99i-Nghi%E1%BB%87p-%C4%90%E1%BB%9Di-Sau&p=128615
Dams spell Doom (talkvietnam): http://www.talkvietnam.com/2012/10/dams-spell-doom/#.U2OsvPldUpo
————————————————————————
By Zeb Hogan
Assistant Research Professor, University of Nevada
It’s unclear why so many species of giant fish occur in the Mekong River, the 2,700-mile (4,350-kilometer) river that runs from southern China to the delta south of Ho Chi Minh City, Vietnam. Certainly part of the answer is the river’s size: Large rivers have more space and more food to accommodate larger fish.
Another part of the answer may lie in the productivity of the Mekong River Basin ecosystem, including the floodplains and flooded forests that provide an abundant source of food for many species of fish during the rainy season.
The Mekong River is also—depending on whom you ask—either the second or third most biodiverse river on Earth (in terms of freshwater fish) and it’s logical that a river with so many species of fish would also support several species of giants.
Not only is the diversity of large fishes found in the Mekong amazing, so is these fishes’ persistence, given the number of people who live on the river and the level of fisheries’ exploitation. It just goes to show that fish populations can be remarkably resilient: It’s not typically overfishing that drives species to extinction. Usually, it’s habitat degradation or invasive species.
In this sense, the Mekong River is still a relatively healthy, natural, free-flowing river—a river that, in large part due to the fact that most habitats and connections between habitats are still intact—is still capable of producing 2,500,000 million tons of fish a year. That makes it the most productive river in the world.
Given that the Mekong does produce so much fish, it’s not unreasonable to question whether the benefits of proposed dam projects will outweigh the environmental costs. It’s a question that needs to be answered (and will require more study) before construction of the dams moves forward.
The hydropower dam planned on the Mekong River in Sayabouly Province, northern Laos, is a threat to the survival of the wild population of Mekong giant catfish. Under threat are the suspected spawning locations for many species of fish. The Sayabouly dam is the first lower Mekong River mainstream dam to enter a critical stage of assessment before construction is approved by the Mekong River Commission, which includes representatives from Cambodia, Laos, Thailand, and Vietnam, according to a recent World Wildlife Fund (WWF) report on the ecological implications of new dam projects.
The other dam closest to being approved is the Sahong. The Sahong channel is the most important migratory pathway in Southern Laos.
WWF is absolutely correct to suspect that mainstream Mekong dams will have deleterious effects on the giant fish of the Mekong. Almost all of the information that we have about these species (e.g. the Mekong giant catfish is highly migratory, endemic to the Mekong, seems to need specific cues to spawn, cannot reproduce in reservoirs, and probably spawns in northern Thailand and in Laos), suggests that the Sayabory dam and other Mekong dams will have serious negative impacts.
The same is true of other species of Mekong giants: We know very little about the ecology of these species and what we do know suggests that they need healthy, free-flowing rivers to survive.
Without further study, it’s highly likely that mainstream dams will drive at least one, if not all, of these species to extinction. We’ve seen something similar happen on the Yangtze where the two largest species in that river are now in grave danger after dam construction (one, the Chinese paddlefish, may already be extinct).
Beyond dams, the other threats to the Mekong’s megafish include over-harvest (which has already brought populations of giant Mekong species to very low levels), habitat degradation (such as dredging and blasting upstream of the only known spawning ground of Mekong giant catfish), and invasive species.
One of the largest fish in the world, the Mekong giant catfish can reach 10 feet (3 meters) long and weigh up to 650 pounds (300 kilograms). This critically endangered species has suffered from all of the above—overfishing, dam building, and habitat destruction.
The risk of losing these fish before we understand them—and the threats they face—cannot be overstated.
Up to 80 percent of Mekong giant fish are at risk of extinction.
Several large-bodied catfish of the Mekong are migratory.
Mekong giant catfish, “dog-eating” catfish, and giant barb (Catlocarpio siamensis) are extremely rare, with only 5-10 adult fish caught per year.
Mitigation
There are several actions that would help ensure the survival of the giant fish species of the Mekong, including:
• Maintenance of connectivity between rearing grounds and spawning habitat: Many species of Mekong fish have complex life cycles that involve long-distance migrations. Maintenance of migratory pathways is crucial.
• Management of the river for environmental flows: Both the fish and the fisherfolk of the Mekong rely on the natural dry season, rainy season cycle. Flows often cue fish to migrate or spawn and the high flows of the rainy season open up vast habitats for feeding fish. Likewise, local people have invented all manner of ingenious ways of catching fish and most of these methods are adapted to a specific site, flow, and time of year.
• Regulation and monitoring of harvest: Over-harvest is a serious threat to the Mekong’s largest, longest-lived, and most vulnerable species. In areas with heavy fishing pressure (and that includes virtually the entire Mekong Basin), catch of the largest fish must be regulated to ensure their survival. Lessons from other parts of the world indicate that relatively slow-growing large-bodied fish cannot sustain heavy fishing pressure indefinitely.
• Research and decision-making based on research: This may seem like standard scientist-speak, but research on the ecology and conservation status of giant fish is urgently needed in the Mekong River Basin. The “dog-eating” catfish (Pangasius sanitwongsei) is a case in point. We know almost nothing about its ecology or conservation status and yet it is undoubtedly one of the largest, most rare, and most vulnerable fish in all of Southeast Asia. It’s likely that at least a hundred times more research is being done on salmon in the Pacific Northwest of the United States than on fish in the Mekong, but the consequences of losing the Mekong’s fish are a hundred times more significant in terms of biodiversity and potential impact to livelihoods.
Zeb Hogan earned an undergraduate degree in ecology and evolutionary biology from the University of Arizona. He later became a visiting Fulbright student at the Environmental Risk Assessment Program at Thailand’s Chiang Mai University. Returning to the United States, Hogan completed a National Science Foundation-sponsored Ph.D. in ecology at the University of California, Davis. He is currently a fellow at the University of Wisconsin and a World Wildlife Fund fellow. Hogan also leads Megafishes, an effort to protect the world’s largest freshwater fishes, and is a research assistant professor at the Department of Natural Resources and Environmental Science at the University of Nevada.
For More Information:
The Megafishes Project
Mekong River Commission
WWF
—————————–
Click on the link to get more news and video from original source: http://www.seub.or.th/index.php?option=com_content&view=article&id=1165%3Aseubnews&catid=5%3A2009-10-07-10-58-20&Itemid=14#.U2BqCQhu90F.facebook
ยังไม่มีข้อสรุปแน่ชัดว่าทำไมปลาขนาดใหญ่หลายชนิดปรากฎตัวอยู่ในลำน้ำโขง แม่น้ำขนาดใหญ่ที่มีความยาวราว 4,350 กิโลเมตร ที่ไหลจากตอนใต้ของประเทศจีนไปยังเมืองโฮจิมินฮ์ ประเทศเวียดนาม ซึ่งขนาดของมันนี่เองที่อาจเป็นคำตอบถึงความหลากหลายทางชีวภาพในลำน้ำโขง
อีก ส่วนหนึ่งของคำตอบคือความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศลำน้ำโขง ซึ่งรวมไปถึงพื้นที่ราบและพื้นที่ป่าน้ำท่วมถึง ซึ่งเป็นแหล่งอาหารให้กับปลาหลายชนิดในช่วงฤดูน้ำหลาก และข้อความจริงที่ว่า ลำน้ำโขงเป็นแม่น้ำที่มีความหลากหลายสูงที่สุดเป็นอันดับสองหรือสามของโลก เมื่อเปรียบเทียบกับแหล่งน้ำจืด จึงไม่น่าแปลกใจที่จะมีสปีชีส์ปลาขนาดใหญ่อาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก
นอกจากความหลากหลายทางชีวภาพที่น่าแปลกใจ แต่ปลาที่พบในแม่น้ำโขงยังทำหน้าที่หล่อเลี้ยงคนจำนวนมากที่ทำอาชีพประมงได้ อย่างดี ในขณะที่จำนวนประชากรของปลาในลำน้ำก็ยังสามารถฟื้นฟูมาจนเพียงพอต่อการประมง ดังนั้นการจับปลาเกินขนาดคงไม่สามารถทำให้สายพันธุ์เหล่านั้นสูญพันธุ์ แต่ภัยคุกคามที่สำคัญคือการทำลายล้างแหล่งที่อยู่อาศัย
ในมุมนี้ ลำน้ำโขงนับว่าเป็นแม่น้ำที่ยังคงสภาพดี มีการไหลค่อนข้างเป็นธรรมชาติ กล่าวคือไม่มีการก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างขนาดใหญ่มาขวางกั้นลำน้ำ ดังนั้นพื้นที่อยู่อาศัยของปลาก็ยังมีขนาดใหญ่และสามารถเดินทางขยายพันธุ์ ได้อย่างอิสระ และตัวเลขสถิติการจับปลาปีละกว่า 2,500,000 ล้านตันต่อปี ก็สะท้อนได้อย่างดีว่าลำน้ำนี้คือลำน้ำที่มีผลผลิตมากที่สุดของโลก
จาก ศักยภาพในการผลิตปลาจำนวนมากนี้เอง คำถามที่ว่าประโยชน์ที่ได้จากการก่อสร้างเขื่อนนั้น จะคุ้มค่ากับต้นทุนทางธรรมชาติที่เสียไปหรือไม่ ก็เป็นคำถามที่จะต้องตอบและศึกษาเพิ่มเติม ก่อนจะเดินหน้าสร้างเขื่อน
เขื่อน ไฟฟ้าพลังงานน้ำที่จะก่อสร้างในจังหวัดไซยะบุรี ทางตอนเหนือของลาว นับเป็นภัยคุกคามอย่างใหญ่หลวงต่อประชากรปลาขนาดใหญ่ในแม่โขง เนื่องจากการก่อสร้างเขื่อนจะไปทำลายแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของปลา หลายชนิด และเขื่อนไซยะบุรี ยังเป็นเขื่อนแรกในลุ่มน้ำโขงตอนล่างที่มีการก่อสร้างเดินหน้าไปอย่างต่อ เนื่อง ในขณะที่กรรมการลุ่มน้ำโขง ซึ่งประกอบด้วยประเทศไทย ลาว กัมพูชา และเวียดนาม ยังไม่ได้ให้การรับรอง
นอกจากเขื่อนไซยะบุรี ก็ยังมีอีกเขื่อนหนึ่งที่จะก่อสร้างในลำน้ำดอนสะโฮง ลำน้ำสายย่อยที่เป็นช่องทางสำคัญที่สุดของปลาอพยพทางตอนใต้ของประเทศลาว
กอง ทุนสัตว์ป่าสากลหรือ WWF มองว่าการก่อสร้างเขื่อนดังกล่าวจะส่งผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อพันธุ์ปลาขนาด ใหญ่ในลำน้ำโขง และจากข้อมูลทั้งหมดที่เรามีเกี่ยวกับสายพันธุ์ปลาขนาดใหญ่อย่างปลาบึก (Mekong Giant Catfish) ซึ่งเป็นสายพันธุ์ปลาอพยพ มีพบเฉพาะในลำน้ำโขง และดูเหมือนว่าจำเป็นต้องใช้พื้นที่เฉพาะในการขยายพันธุ์ ไม่สามารถแพร่พันธุ์ได้ในอ่างเก็บน้ำ การก่อสร้างเขื่อนกั้นลำน้ำโขงสายหลักย่อมส่งผลร้ายต่อสายพันธุ์ปลาดังกล่าว
ข้อ ความจริงดังกล่าวก็เช่นเดียวกับปลาขนาดใหญ่สายพันธุ์อื่นในแม่โขง ที่เรารู้ข้อมูลเกี่ยวกับระบบนิเวศของสปีชีส์เหล่านี้ค่อนข้างน้อย แต่สิ่งเดียวที่เราคาดว่าปลาเหล่านี้ต้องการคือสายน้ำที่ไม่ถูกกักกั้นและ ไหลตามธรรมชาติ
การก่อสร้างเขื่อนขนาดใหญ่ อย่างน้อยต้องส่งผลกระทบให้บางสปีชีส์ต้องสูญพันธุ์ เช่นเดียวกับกรณีตัวอย่างการสร้างเขื่อนในแม่น้ำแยงซีเกียง ที่หลังการก่อสร้าง ทำให้สายพันธุ์ปลาขนาดใหญ่สองสายพันธุ์ต้องเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์
นอก จากภัยคุกคามจากการก่อสร้างเขื่อนแล้ว ปลาขนาดใหญ่ในลำน้ำโขงยังต้องพบภัยคุกคามอีกหลายอย่าง จนกว่าร้อยละ 80 ของสปีชีส์ปลาขนาดใหญ่พบกับความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์
จะดีกว่าไหม ถ้าเราหันมาศึกษาเรียนรู้พวกเขา ก่อนจะก่อสร้างโครงการขนาดใหญ่ ?
แนวทางการลดผลกระทบ
– สร้างเส้นทางเชื่อมต่อระหว่างที่อยู่อาศัยและพื้นที่ขยายพันธุ์ เนื่องจากปลาหลายชนิดในลำน้ำโขงมีลักษณะเป็นปลาอพยพทางไกล การรักษาไว้ซึ่งช่องทางในการอพยพจึงเป็นเรื่องสำคัญ
– การบริหารจัดการให้ปล่อยน้ำตามลักษณะการไหลธรรมชาติ เนื่องจากทั้งปลาและชาวประมงรอบลำน้ำโขง จำเป็นต้องดำรงชีวิตตามฤดูกาลแล้งและฝนตามธรรมชาติ การไหลของน้ำจะสัมพันธ์กับการอพยพของปลาเพื่อขยายพันธุ์ หรือการสร้างพื้นที่น้ำท่วมใหม่เป็นแหล่งอาหารให้กับปลา รวมไปทั้งชาวประมงในพื้นที่ที่คิดค้นวิธีการจับปลาที่สอดคล้องกับธรรมชาติ
– ต้องมีการทำวิจัย เพื่อใช้ข้อมูลในการตัดสินใจ เนื่องจากหลายสายพันธุ์ที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์เช่น ปลาเทพา (Pangasius sanitwongsei) ที่เราแทบไม่รู้จักการดำเนินชีวิตและระบบนิเวศของมัน ซึ่งปลาดังกล่าวนับเป็นปลาที่ใหญ่ที่สุด หายากที่สุด และมีค่าที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งหากเปรียบเทียบแล้ว ในสหรัฐฯมีการทำวิจัยเกี่ยวกับกลาแซลมอนคิดเป็น 100 เท่าของการทำวิจัยปลาในแม่น้ำโขง ทั้งๆที่การสูญเสียสายพันธุ์ปลาในแม่น้ำโขงนั้น จะส่งผลเป็นร้อยเท่าต่อระบบนิเวศและความเป็นอยู่ของคน
บทความโดย Zeb Hogan ผู้ช่วยนักวิจัยมหาวิทยาลัย Nevada (Assistant Research Professor, University of Nevada)
ต้นฉบับจาก ‘Why We Shouldn’t Dam the World’s Most Productive River’
http://environment.nationalgeographic.com/environment/freshwater/lessons-from-the-field-mekong-giant-fish/
A Voice for the Laotian Who do not have Voice 